Βόρεια Κορέα: Απαγορευμένες Ιστορίες η Πραγματικότητα του Διαδικτύου

Εισαγωγή: Το Ψηφιακό Σκοτάδι

Η Βόρεια Κορέα, μία από τις πιο μυστικοπαθείς χώρες του πλανήτη, περιβάλλεται από ένα πέπλο μυστηρίου, το οποίο αγκαλιάζει ακόμα και την πιο σύγχρονη τεχνολογία: το διαδίκτυο. Αν και ζούμε σε μια εποχή όπου το διαδίκτυο είναι αναπόσπαστο μέρος της καθημερινότητας των περισσότερων ανθρώπων, στη Βόρεια Κορέα τα πράγματα είναι ριζικά διαφορετικά. Σε αυτή την ανάρτηση, θα εξερευνήσουμε την απαγορευμένη πραγματικότητα του διαδικτύου στη χώρα αυτή. Από την ψευδαίσθηση της διαφάνειας μέχρι την απόλυτη επιτήρηση, το ταξίδι στον ψηφιακό κόσμο της Βόρειας Κορέας αποκαλύπτει περισσότερα απ’ όσα ίσως πιστεύατε.

Ένα Ελεγχόμενο «Διαδίκτυο»

Πρώτα απ’ όλα, η έννοια του «διαδικτύου», όπως την ξέρουμε εμείς, είναι ανύπαρκτη στη Βόρεια Κορέα. Αντί αυτού, το κράτος έχει αναπτύξει το «Kwangmyong», ένα κλειστό δίκτυο ελεγχόμενου περιεχομένου. Αυτή η εσωτερική πλατφόρμα επιτρέπει την πρόσβαση μόνο σε εγκεκριμένες ιστοσελίδες και περιεχόμενο, ενώ οποιαδήποτε σύνδεση με τον παγκόσμιο ιστό είναι απαγορευμένη. Το Kwangmyong είναι χτισμένο με τέτοιο τρόπο ώστε να διασφαλίζει ότι μόνο οι πληροφορίες που υποστηρίζει το καθεστώς φτάνουν στα μάτια και τα αυτιά των πολιτών.

Για να αντιληφθεί κανείς τον τρόπο λειτουργίας του, αρκεί να σκεφτούμε ότι ακόμα και οι ηλεκτρονικές εγκυκλοπαίδειες, που παρέχουν «ουδέτερη» γνώση, είναι τροποποιημένες έτσι ώστε να ευθυγραμμίζονται με τις κρατικές αφηγήσεις. Δεν προκαλεί έκπληξη ότι και τα e-mail, όταν αυτά επιτρέπονται, ελέγχονται εξονυχιστικά. Εν ολίγοις, μιλάμε για έναν κόσμο όπου η πληροφορία και η αλήθεια είναι σχετικές έννοιες, ερμηνευμένες σύμφωνα με τις προσταγές του καθεστώτος.

Πίσω από Κλειστές Πόρτες: Η Ζωή των Πολιτών

Το παραπάνω σύστημα δεν είναι απλώς τεχνολογική υστέρηση. Είναι ένα εργαλείο για την επιβολή εξουσίας. Η ασφυκτική αυτή επιτήρηση φτάνει σε τέτοιο επίπεδο, που ακόμα και οι υπολογιστές και τα smarphones που κυκλοφορούν στη χώρα είναι ειδικά προσαρμοσμένα. Το λειτουργικό σύστημα «Red Star OS», το οποίο χρησιμοποιείται ευρέως, είναι ένα «παράγωγο» του Linux και δίνει τη δυνατότητα στον κρατικό μηχανισμό να ελέγχει την κάθε σας κίνηση. Αντίστοιχα, τα κινητά τηλέφωνα, ενώ όντως μπορούν να εκτελούν βασικές λειτουργίες επικοινωνίας, είναι σχεδιασμένα να μην υποστηρίζουν συνδέσεις με το διεθνές δίκτυο.

Όλα αυτά συμβάλλουν στη δημιουργία μιας ψευδούς αίσθησης κανονικότητας, η οποία όμως κάθε άλλο παρά αληθινή είναι. Αν και οι τεχνολογικές εξελίξεις είναι ορατές, το πραγματικό επίπεδο συνδεσιμότητας και ουσιαστικής ελευθερίας παραμένει εξαιρετικά περιορισμένο. Οι Βορειοκορεάτες, συχνά εν αγνοία τους, βρίσκονται φυλακισμένοι σε ένα ψηφιακό κλουβί που ελέγχεται αυστηρά από την πολιτεία.

Το Σύνδρομο του "Μεγάλου Αδελφού"

Συνέχεια από αυτό, η ιδέα του «Μεγάλου Αδελφού» είναι πέρα για πέρα πραγματική. Στη Βόρεια Κορέα, ο κρατικός μηχανισμός επιτήρησης δεν επιδιώκει μόνο την πρόληψη και την καταστολή των διαφωνιών αλλά και τον προληπτικό έλεγχο κάθε είδους αντίδρασης. Κάθε σύνδεση, κάθε κλικ και κάθε αναζήτηση στο δίκτυο παρακολουθείται. Ο παραμικρός ψίθυρος μπορεί να αναγνωστεί ως απειλή και να οδηγήσει τους πολίτες σε τρομερές συνέπειες.

Η βιαιότητα και η ένταση με την οποία επιβάλλεται αυτή η επιτήρηση έχει δημιουργήσει μία κατάσταση όπου οι πολίτες δεν ξέρουν ποιον να εμπιστευτούν. Ακόμα και μεταξύ της ίδιας της οικογένειας υπάρχει ένα πέπλο καχυποψίας. Οι εκπαιδευμένες αρχές του καθεστώτος είναι πανταχού παρούσες, κάνοντας ακόμη και τη σκέψη του παραπτώματος εχθρική. Ο φόβος και ο έλεγχος είναι δύο όψεις του ίδιου νομίσματος, που διασφαλίζουν την απόλυτη υποταγή.

Μέσα από την Κλειδαρότρυπα του Εξωτερικού Κόσμου

Πέρα από αυτές τις εγγυήσεις παρακολούθησης, υπάρχουν μικρά παράθυρα προς τον έξω κόσμο. Μερικοί Βορειοκορεάτες, ιδίως αυτοί που εμπλέκονται στο εξωτερικό εμπόριο ή ανήκουν στην ελίτ, έχουν περιορισμένη πρόσβαση στο διεθνές διαδίκτυο. Ακόμη και αυτή η πρόσβαση βρίσκεται κάτω από συνεχή επιτήρηση και χρησιμοποιείται αυστηρά για "επίσημους" σκοπούς, εξασφαλίζοντας ότι κανείς δεν θα παραβιάσει τους κανόνες.

Παράλληλα, η παράνομη εισροή ειδών πολυτελείας και τεχνολογικών αγαθών από την Κίνα έχει δώσει λεπτές χορδές συνδεσιμότητας με τον έξω κόσμο. Οι USB, γεμάτοι ειδησιογραφικό υλικό και διασκέδαση από τη Νότια Κορέα ή τη Δύση, διακινούνται μυστικά μέσα στη χώρα. Αν και αυτό το υλικό δεν θεωρείται τεχνολογικό «διαβιβαστήριο», αντικατοπτρίζει την επιθυμία των Βορειοκορεατών για πραγματική ενημέρωση και αλήθεια.

Η Διεθνής Αντίληψη και η Πολιτική Παρακολούθηση

Στην παγκόσμια σκηνή, οι ανησυχίες για τις παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και την ελευθερία λόγου στη χώρα παραμένουν έντονες. Ο έλεγχος του διαδικτύου και η παρακολούθηση των επικοινωνιών έχουν θεωρηθεί από τους διεθνείς οργανισμούς ως παραβιάσεις βασικών ελευθεριών. Ωστόσο, η αυστηρή πολιτική της χώρας εμποδίζει τις διεθνείς πιέσεις να επιφέρουν ουσιαστικές αλλαγές.

Αυτές οι πιέσεις κλιμακώνονται μέσα από αποφάσεις των Ηνωμένων Εθνών και Ευρωπαϊκών οργανώσεων, οι οποίες συνεχίζουν να παρακολουθούν και να καταδικάζουν τη στρατηγική της Βόρειας Κορέας. Αν και το καθεστώς παραμένει απτόητο στις κοινωνικές ανησυχίες, η διεθνής πίεση αύξησε τουλάχιστον την επίγνωση της κατάστασης στον παγκόσμιο ιστό.

Τεχνολογική Εξέλιξη ή Μυθοπλασία;

Σε αυτό το προσωρινό μυστήριο που περιβάλλει την τεχνολογική πραγματικότητα της Βόρειας Κορέας, παραμένει η πρόκληση να κατανοήσουμε αν όντως υπάρχουν κάποια σημεία προόδου. Οι προσπάθειες ανάπτυξης τεχνολογιών και οι ερευνητικές πρωτοβουλίες στη χώρα φαίνεται να εναρμονίζονται περισσότερο με τη στρατιωτική ισχύ και την προπαγάνδα παρά με την ανάπτυξη του ελεύθερου μυαλού.

Υποστηρίζεται ότι μερικές επιστημονικές κατακτήσεις μπορεί να είναι αποτέλεσμα υπερβολών και κατασκευασμένων επιτυχιών. Το ερώτημα που τίθεται είναι εάν η Βόρεια Κορέα μπορεί πραγματικά να προχωρήσει σε έναν τεχνολογικά βιώσιμο και αυτοδύναμο δρόμο. Η απάντηση φαίνεται ότι εναπόκειται στο μέλλον.

Συμπέρασμα: Η Ψηφιακή Μάχη για την Ελευθερία

Συνοψίζοντας, το διαδίκτυο στη Βόρεια Κορέα είναι ένας πιεστικός χαρακτήρας, σχεδιασμένος όχι για την ενδυνάμωση, αλλά για τον περιορισμό. Αν και τεχνολογικά και γεωπολιτικά περιστοιχισμένοι, οι Βορειοκορεάτες παραμένουν εξελισσόμενοι θεατές σε μια παγκόσμια ψηφιακή πραγματικότητα από την οποία είναι αποκομμένοι.

Το μυστήριο που περιβάλλει το διαδίκτυο της Βόρειας Κορέας δεν είναι απλά αντικείμενο περιέργειας. Είναι ένας παραμορφωτικός καθρέπτης του τρόπου με τον οποίο μια κοινωνία μπορεί να χρησιμοποιήσει την τεχνολογία, όχι για να απελευθερώσει, αλλά για να φυλακίσει. Ας μην ξεχνάμε ποτέ ότι η πραγματική δύναμη του διαδικτύου ανήκει στους ανθρώπους και στην άνθηση των ιδεών. Θα συνεχίσουμε να ελπίζουμε ότι μια μέρα, ο κρατικός αυτός ψηφιακός εφιάλτης θα καταρρεύσει μπροστά στην ορμή της ανθρώπινης ελευθερίας.