Σαν σήμερα, στις 18 Αυγούστου 2017, έφυγε από τη ζωή η Ζωή Λάσκαρη, μια από τις πιο αναγνωρίσιμες μορφές του ελληνικού κινηματογράφου και μία από τις γυναίκες-σύμβολα της χρυσής του εποχής.
Η καριέρα της ξεκίνησε με τρόπο εκρηκτικό: το 1961 ο Φιλοποίμην Φίνος την επέλεξε για να πρωταγωνιστήσει στον «Κατήφορο», μια ταινία που έμελλε να αποτελέσει σταθμό όχι μόνο για την ίδια αλλά και για το ελληνικό σινεμά. Από εκεί και έπειτα, η Λάσκαρη έγινε πρωταγωνίστρια σε πολλές παραγωγές της Φίνος Φιλμ, γνωρίζοντας τεράστια απήχηση στο κοινό και αναδεικνυόμενη σε σύμβολο θηλυκότητας και λάμψης. Μέχρι τα τέλη της δεκαετίας του 1960 είχε ήδη καθιερωθεί ως μία από τις πιο δημοφιλείς και αγαπητές ηθοποιούς.
Με την άφιξη της δεκαετίας του ’70 η Ζωή Λάσκαρη στράφηκε έντονα στο θέατρο, στο οποίο αφιερώθηκε με την ίδια ένταση και πάθος. Πρωταγωνίστησε σε παραστάσεις που σημάδεψαν τις σκηνές της μεταπολιτευτικής Ελλάδας και απέδειξε πως η καριέρα της δεν περιοριζόταν μόνο στη λάμψη της οθόνης, αλλά στην ουσία της υποκριτικής τέχνης.
Το Αρχείο της ΕΡΤ διατηρεί ζωντανή αυτήν την πτυχή του έργου της. Σε επεισόδιο της σειράς «Παράβαση» (παραγωγή 2006), τον οποίο παρουσίαζε ο Κώστας Γεωργουσόπουλος, η Λάσκαρη μίλησε για το θέατρο και τις καλλιτεχνικές της αναζητήσεις. Το επεισόδιο ήταν αφιερωμένο στην παράσταση «Διαμάντια και μπλουζ» της Λούλας Αναγνωστάκη, σε σκηνοθεσία της Αθανασίας Καραγιαννοπούλου, που ανέβηκε στη θεατρική σκηνή Αθηναΐς.
Σε αυτό το τηλεοπτικό ντοκουμέντο, η Ζωή Λάσκαρη εξηγεί τι την ώθησε να ανεβάσει το συγκεκριμένο έργο και ποιες προκλήσεις αντιμετώπισε στην πορεία της. Η σκηνοθέτιδα, Αθανασία Καραγιαννοπούλου, μοιράζεται τη δική της οπτική για την Αναγνωστάκη, ενώ συζητά με τον Γεωργουσόπουλο τις συγγένειες αλλά και τις διαφορές του έργου με παραστάσεις ξένων δημιουργών.
Ιδιαίτερο ενδιαφέρον έχει ο τρόπος με τον οποίο η Λάσκαρη μίλησε για τη μέθοδό της ως ηθοποιός, για το πώς προσέγγιζε τους ρόλους με προσωπικότητα και εσωτερικότητα, πέρα από τη φήμη και την εικόνα της κινηματογραφικής «σταρ». Την ίδια στιγμή, η Καραγιαννοπούλου τόνιζε πως στη σκηνοθετική της ματιά επιδίωκε όχι τη μετάδοση «μηνυμάτων», αλλά τη δημιουργία αισθήματος στο θεατή.
Κατά τη διάρκεια της εκπομπής παρουσιάστηκαν και αποσπάσματα της παράστασης, με τη Ζωή Λάσκαρη να μοιράζεται τη σκηνή με τον Χρήστο Νομικό και τη Χριστίνα Θεοδωροπούλου.
Η εκπομπή αυτή παραμένει σήμερα ένα σπάνιο τεκμήριο που δείχνει την πολύπλευρη πορεία της Ζωής Λάσκαρη: πέρα από την κινηματογραφική δόξα, αναδεικνύεται και η θεατρική της διαδρομή, όπου αναζήτησε βάθος, ερμηνεία και καλλιτεχνικό ρίσκο.
Δείτε το Video απο το αρχείο της ERT