Η παρουσία των funds δεν είναι καινούργια στην ελληνική αγορά. Από τα χρόνια της κρίσης υπήρχαν ήδη εισπρακτικές εταιρείες για δάνεια και κάρτες, ενώ οι τράπεζες διατηρούσαν δικές τους ομάδες συλλογής απαιτήσεων που επικοινωνούσαν καθημερινά με τους δανειολήπτες.
Όταν η χώρα πέρασε σε περίοδο «κανονικότητας», αυτές οι εταιρείες άλλαξαν την ονομασία τους —απλά έγιναν «εταιρείες διαχείρισης καθυστερήσεων»— χωρίς όμως να αλλάζουν ουσιαστικά οι πρακτικές τους. Με τον τρόπο αυτό άνοιξε ο δρόμος για την είσοδο ξένων funds, ενώ οι τράπεζες άρχισαν να εκποιούν μεγάλα πακέτα κόκκινων δανείων, δηλώνοντας αδυναμία είσπραξης και απαλλάσσοντας έτσι τους ισολογισμούς τους από προβληματικά χαρτοφυλάκια.
Πόσα διαχειρίζονται σήμερα οι servicers
Τα επίσημα στοιχεία της Τράπεζας της Ελλάδος δείχνουν ότι στο α’ τρίμηνο του 2025 η συνολική ονομαστική αξία των δανείων υπό διαχείριση έφτασε σε νέο ρεκόρ, περίπου 78,2 δισ. ευρώ, αυξημένη από τα 74,7 δισ. του προηγούμενου τριμήνου.
Ο μεγαλύτερος όγκος αφορά στεγαστικά δάνεια προς ιδιώτες, που αγγίζουν τα 24,4 δισ. ευρώ, ενώ τα καταναλωτικά φτάνουν περίπου τα 16,5 δισ. Το υπόλοιπο περιλαμβάνει επιχειρηματικά δάνεια μικρών και μεσαίων επιχειρήσεων αλλά και μεγάλων ομίλων.
Το πρόγραμμα «Ηρακλής» και οι ωφελημένοι
Η μεταφορά κόκκινων δανείων σε funds αποτέλεσε κεντρικό εργαλείο του προγράμματος «Ηρακλής», με τη στήριξη του Δημοσίου μέσω εγγυήσεων, ώστε οι τράπεζες να «καθαρίσουν» τους ισολογισμούς τους. Ωστόσο, στην καθημερινότητα των δανειοληπτών η εικόνα είναι πιο σκληρή: οι εταιρείες διαχείρισης συχνά εμφανίζονται πιο πιεστικές στις διαπραγματεύσεις, χρησιμοποιώντας και την απειλή των πλειστηριασμών ως διαπραγματευτικό «όπλο».
Η καθημερινή πίεση για τους δανειολήπτες
Η πίεση που δέχονται πολλοί δανειολήπτες, ειδικά όσοι έχουν στεγαστικά δάνεια, είναι συνεχής και πολλές φορές ακραία, σε συνδυασμό με την αύξηση του κόστους ζωής. Υποβάλλονται σε χιλιάδες κλήσεις, με αγενή ή επιθετικό τόνο, και τους προσφέρονται ρυθμίσεις με στενά περιθώρια αποδοχής.
Οι λύσεις που προτείνονται παρουσιάζονται ως διέξοδος, αλλά συχνά είναι δύσκολο να εφαρμοστούν: οι μηνιαίες δόσεις που προτείνονται υπερβαίνουν τα εναπομείναντα εισοδήματα πολλών οικογενειών. Η ψυχολογική επιβάρυνση είναι μεγάλη — άνθρωποι που προσπαθούν να κρατήσουν το σπίτι τους αναγκάζονται να υπογράψουν συμφωνίες ενδέχεται να μην μπορούν τελικά να τηρήσουν.
Παράλληλα, τα κρατικά προγράμματα προστασίας για ευάλωτες ομάδες υπάρχουν αλλά η πρόσβαση σε αυτά συχνά απαιτεί γραφειοκρατία και χρόνο, με αποτέλεσμα πολλοί να μένουν χωρίς ουσιαστική ασπίδα προστασίας.
Αδιέξοδες λύσεις και η ανάγκη παρέμβασης
Σε πολλές περιπτώσεις οι προτεινόμενες ρυθμίσεις είναι στην πράξη αδύνατες, αφού τα εισοδήματα των οφειλετών έχουν μειωθεί δραματικά. Αν δεν υπάρξει γρήγορη και στοχευμένη παρέμβαση από τις αρχές, υπάρχει σοβαρός κίνδυνος οι δανειολήπτες να μείνουν «όμηροι επ’ αόριστον», χωρίς ρεαλιστική διέξοδο.
Το άρθρο συντάχθηκε με τη βοήθεια του GretAi με πληροφορίες απο απο https://www.newsbreak.gr/oikonomia/921521/dekades-dis-eyro-sta-funds-se-apognosi-oi-daneioliptes/