Στο «Στούντιο 4» της ΕΡΤ, ο δικηγόρος και συνήγορος θυμάτων παιδικής πορνογραφίας Αντώνης Ξυλουργίδης ανέπτυξε με σαφήνεια και έντονη ανησυχία τις νομικές και κοινωνικές προεκτάσεις των υποθέσεων εκδικητικής πορνογραφίας, με αφορμή τα πρόσφατα περιστατικά που συγκλόνισαν την κοινή γνώμη, όπως οι υποθέσεις της Ιωάννας Τούνη και της Έλενας Κρεμλίδου.
Αρχικά ο κ. Ξυλουργίδης τόνισε ότι η ψηφιακή βία λειτουργεί ως «δολοφονία μιας προσωπικότητας»: ακόμη και όταν το υλικό τυπικά «συνεαινέθηκε», η κυκλοφορία και η εκμετάλλευσή του διαλύουν ζωές και δεν αποκαθιστούν ποτέ πλήρως το θύμα. Επιπλέον, υπογράμμισε την καθυστέρηση της Δικαιοσύνης, η οποία επιτείνει τον πόνο των θυμάτων και παρατείνει την αγωνία τους.
Νομικό πλαίσιο και νέες προκλήσεις
Στην Ελλάδα έχουν γίνει βήματα προς την αυστηροποίηση της νομοθεσίας, με ρητή εισαγωγή του αδικήματος της εκδικητικής πορνογραφίας. Η νομοθεσία πλέον αντιμετωπίζει ειδικά περιστατικά που αφορούν πρώην συντρόφους, ανηλίκους και περιπτώσεις εκβιασμού. Ωστόσο, όπως επισημαίνει ο δικηγόρος, ο νόμος από μόνος του δεν αρκεί: απαιτείται αποτελεσματική εφαρμογή, ταχύτερες δικαστικές διαδικασίες και μέτρα πρόληψης.
Η άνοδος της τεχνητής νοημοσύνης —και ειδικότερα των deepfake τεχνικών— προσθέτει νέο, επικίνδυνο επίπεδο: η δυνατότητα να «τοποθετηθεί» το πρόσωπο ενός ανθρώπου σε ψεύτικο πορνογραφικό υλικό δημιουργεί ανυπέρβλητες δυσκολίες στην απόδειξη της αλήθειας και επιτείνει τη ρήξη της προσωπικότητας του θύματος. Ο κ. Ξυλουργίδης προειδοποιεί ότι τέτοιες ενέργειες πρέπει άμεσα να θεσμοθετηθούν και να τιμωρούνται, αφού η ζημιά που προκαλούν είναι ισοδύναμη με την πραγματική διασυρτική διάδοση γυμνού υλικού.
Κοινωνικός στιγματισμός και ανηλίκοι
Ένα από τα πιο ανησυχητικά σημεία της συζήτησης ήταν η επίδραση στις νεότερες ηλικίες. Ο δικηγόρος μίλησε για «δεκατριάχρονα, δεκατετράχρονα» που ανταλλάσσουν ακατάλληλο υλικό, για νέους που δεν έχουν τη στήριξη των γονέων και για περιπτώσεις όπου το θύμα ντρέπεται να μιλήσει, φοβούμενο την κοινωνική κατακραυγή. Όπως καταγγέλλει, πολλές φορές τα παιδιά οδηγούνται σε απόπειρες αυτοκτονίας, ενώ τα δικαστήρια ανηλίκων σήμερα αντιμετωπίζουν μαζικά περιστατικά που παλαιότερα ήταν σπάνια.
Παράλληλα αναφέρθηκε και στο διαρκές πρόβλημα της ατιμωρησίας: υπάρχουν θύματα που έχουν υποβάλει πολλαπλές μηνύσεις, ενώ οι δράστες παραμένουν ασύλληπτοι και συνεχίζουν τη δράση τους μέσω ψεύτικων προφίλ και διασυρτικών αναρτήσεων.
Πέρα από το νόμο: εκπαίδευση, πρόληψη και αλληλεγγύη
Ο κ. Ξυλουργίδης υπογραμμίζει ότι δεν αρκεί μόνο η αυστηροποίηση των ποινών. Απαιτείται συστηματική εκπαίδευση στα σχολεία, ευαισθητοποίηση των γονέων και ενίσχυση των δομών ψυχοκοινωνικής υποστήριξης. Στις ευρωπαϊκές χώρες υπάρχει μια διαφορετική παιδαγωγική προσέγγιση, όπου διδάσκονται κανόνες ψηφιακής συνεννόησης και σεβασμού — γνώσεις που στην Ελλάδα χρειάζεται να ενισχυθούν άμεσα.
Επιπλέον, ο νομικός επισήμανε την ανάγκη για συνολική κοινωνική αλλαγή: να πάψει το «δείξιμο» και η μονομερώς κατακραυγή των θυμάτων, να αναπτυχθεί κουλτούρα στήριξης και να λειτουργήσει η κοινότητα ως ασπίδα προστασίας για τον διπλανό. Η ασφάλεια στο διαδίκτυο, η ταχεία αστυνομική ανταπόκριση και η αποτελεσματική δικαστική αντιμετώπιση είναι το τρίπτυχο που πρέπει να υπηρετηθεί.
Συμπερασματικά
Η συζήτηση με τον κ. Ξυλουργίδη στο «Στούντιο 4» ανέδειξε ότι, παρά την πρόοδο στο νομοθετικό επίπεδο, η μάχη ενάντια στην ψηφιακή βία και την εκδικητική πορνογραφία είναι πολύπλευρη. Χρειάζονται γρήγορες δικαστικές διαδικασίες, νομικές προσαρμογές απέναντι στην τεχνολογία (deepfakes), πρόληψη μέσω εκπαίδευσης και κυρίως μία κοινωνία που δεν θα στιγματίζει, αλλά θα στηρίζει τα θύματα. Μόνο έτσι μπορούμε να μειώσουμε τις τραγικές συνέπειες που βιώνουν καθημερινά άνθρωποι «της διπλανής πόρτας», νέοι και ενήλικοι, που βρίσκονται στο στόχαστρο της ψηφιακής βίας.
Το άρθρο συντάχθηκε με τη βοήθεια του GretAi. Το Video “Τι ισχύει για τις ποινές σε υποθέσεις εκδικητικής πορνογραφίας σε Ελλάδα και εξωτερικό” αναρτήθηκε 12/11/2025 στο Youtube κανάλι ΕΡΤ Α.Ε.