Η κυκλοφορία του βιβλίου του Αλέξη Τσίπρα άναψε και πάλι την πολιτική αντιπαράθεση γύρω από την κρίσιμη περίοδο του 2015. Στο βίντεο που συνοδεύει το παρόν άρθρο, ο πρώην υπουργός Επικρατείας Νίκος Παπάς αναλαμβάνει ρόλο υπερασπιστή, σχολιαστή αλλά και αυστηρού παρατηρητή της ίδιας της παράταξης — χωρίς επιφυλάξεις για λάθη που έγιναν και με σαφές κάλεσμα για συνεργασία και ανασυγκρότηση της προοδευτικής αριστεράς.
Η «ιστορική υποχρέωση» και το μείζον
Από την αρχή της συζήτησης ο κ. Παπάς τοποθετεί την έκδοση του βιβλίου στο πεδίο της ιστορικής καταγραφής: «Ένας πρόεδρος… έχει ιστορική υποχρέωση να γράψει για τα γεγονότα της περιόδου που κυβέρνησε», λέει, και προσθέτει ότι τέτοιες αναδρομές προκαλούν αντιδράσεις, αλλά είναι αναγκαίες. Κατά την ανάγνωσή του, το ουσιώδες στο βιβλίο δεν είναι οι προσωπικές αντιπαραθέσεις αλλά η υπεράσπιση της κυβερνητικής πορείας: «το μείζον είναι ότι υπερασπίζεται με τρόπο επαρκή την διακυβέρνηση τη δική μας, την πορεία μας προς την εκλογική νίκη, τη διαπραγμάτευση, την απόφαση για το δημοψήφισμα και τις δεύτερες εκλογές».
Αυτοκριτική
Ο συνομιλητής αναγνωρίζει ότι το βιβλίο περιλαμβάνει «στοιχεία αυτοκριτικής», αλλά καλεί σε διάκριση μεταξύ του μεγάλου και του μικρού: «Να ξεχωρίζουμε το Μίζων από το Έλασον», λέει. Υπογραμμίζει ότι η αναγνώριση της εποχής του 2015 ως μιας περιόδου μάχης με βάση αρχές είναι προϋπόθεση για να επανέλθει η προοδευτική παράταξη στην εμπιστοσύνη της κοινωνίας — μόνο έτσι, κατά την άποψή του, «η ιστορική αριστερά μπορεί να διεκδικήσει τις θέσεις κυβέρνησης».
Για την επιλογή προσώπων και τα λάθη, ο κ. Παπάς δεν αρνείται ευθύνες: «Διακηρύξαμε ότι θα κάνουμε ένα μεγάλο μετασχηματισμό, τον καθυστερήσαμε και τον κάναμε μισό. Αυτή ήταν δυστυχώς η πραγματικότητα», αναφέρει, ενώ παραδέχεται ότι «πολλές φορές μπορεί να έχουμε λειτουργήσει… με το θυμικό περισσότερο». Παρά ταύτα, υπερασπίζεται κρίσιμες αποφάσεις, όπως το δημοψήφισμα και την προσφυγή στον λαό μετά τη συμφωνία: «Ο Τσίπρας έκανε τη συμφωνία και μετά πήγε στην κάλπη — βγήκε στο λαό και είπε αυτά καταφέραμε, αυτά δεν καταφέραμε».
Σε σχέση με πρόσωπα που σημάδεψαν εκείνη την περίοδο, δεν διστάζει να δείξει και κριτική: για παράδειγμα αναφέρει την περίπτωση Βαρουφάκη με μια χαρακτηριστική φράση από τη συζήτηση: «του πρότεινε να πληρώνονται με κουπόνια συνταξιούχια αντί με τις κανονικές συντάξεις» — και σχολιάζει ότι «είχε έναν τέτοιο άνθρωπο με αυτή τη σκέψη… και τον κράτησε έξι μήνες και τον έβγαλε όταν του είπαν οι Ευρωπαίοι».
Η δίκη, η σκευωρία και η επιλογή του αγώνα
Το βιβλίο του κ. Τσίπρα επανέρχεται και στην υπόθεση της καταδίκης του Νίκου Παπά. Ο ίδιος παραδέχεται ότι του πέρασε από το μυαλό να αποχωρήσει από τη μάχη — «μου πέρασε από το μυαλό… αλλά θεώρησα και ορθώς, όπως αποδείχθηκε, ότι δεν θα έπρεπε να λείπω από τη μάχη» — και εξηγεί την απόφασή του να μείνει: «θεώρησα ότι πρέπει να μείνω στη μάχη για να εξηγήσω ποια ήταν η σκευωρία η οποία έχει στηθεί εναντίον μου». Αποφεύγει, πάντως, να ισοπεδώσει όλες τις λεπτομέρειες αναφορικά με την έκβαση της δίκης, αλλά δεν αποσιωπά τη σκληρή του θέση: χαρακτηρίζει την υπόθεση «σκευωρία» και αποδίδει ευθύνες στους πολιτικούς του αντιπάλους — διατυπώνει μάλιστα, όπως ακούγεται στο απόσπασμα, ότι «ο ίδιος ο Κυριάκος Μητσοτάκης έστειλε αυτό το δικαστήριο».
Οι τηλεοπτικές άδειες — το Σύνταγμα και το ΕΣΡ
Μια από τις πιο πολυδιαβασμένες ενότητες του βιβλίου αφορά τον διαγωνισμό για τις τηλεοπτικές άδειες και τη δημόσια ρητορική γύρω από αυτόν. Ο κ. Παπάς στη συζήτηση υπερασπίζεται τη στόχευση: «Ήταν ο όρκος μας απέναντι στο Σύνταγμα», λέει, και εκτιμά ότι ο διαγωνισμός ήταν θεμιτός, ακόμη και αν η διαδικασία έπασχε σε επίπεδο αρμοδιοτήτων — όπως, παραδέχεται, αποφάνθηκε εκ των υστέρων και το Συμβούλιο της Επικρατείας: «το Συμβούλιο της Επικρατείας είπε… πολύ καλός διαγωνισμός, άρτιος… αλλά δεν έπρεπε να το κάνει το Υπουργείο, έπρεπε να το κάνει το ΕΣΡ». Υποστηρίζει ότι η τελική εξέλιξη — οι άδειες παραμένουν σε ισχύ, αρκετά κανάλια λειτουργούν — επιβεβαιώνει την ουσία της επιλογής, ακόμη κι αν μερικά πρακτικά λάθη έπρεπε να αποφευχθούν (π.χ. «διέρρευσε τότε… μια φωτογραφία με ράντζα»).
Κάλεσμα σε ενότητα: «Διακήρυξη, πρόγραμμα, επικεφαλής»
Στο πολιτικό παρόν, ο κ. Παπάς δεν περιορίζεται στην υπεράσπιση του παρελθόντος. Υιοθετεί σαφή και ρεαλιστικό τόνο για το αύριο: «Όποιος θέλει να συνεργαστεί, να κάτσουμε σε ένα τραπέζι και να βγει μια κοινή διακήρυξη — δέσμευση για κοινή εκλογική κάθοδο», λέει και δίνει στη λύση ένα τριμερές σχήμα: «Διακήρυξη, πρόγραμμα, επικεφαλής». Όπως τονίζει, το ζητούμενο δεν είναι θεωρητικές συγχύσεις αλλά μια διαδικασία που αποδίδει πολιτική νομιμοποίηση: «να γίνει… μια εκλογή απευθείας από τον αριστερό και προοδευτικό κόσμο για τον υποψήφιο πρωθυπουργό».
Για το κατά πόσο ο Αλέξης Τσίπρας μπορεί να ξανασυστήσει το προοδευτικό κοινό γύρω από έναν νέο φορέα ή «rebrand», ο κ. Παπάς παρατηρεί πως η όποια αναγένεση απαιτεί ειλικρινή ανάγνωση του παρελθόντος και πολιτική συνοχή: «εάν αυτή η μάχη δεν δοθεί με επάρκεια… δεν υπάρχει πολύ μεγάλη πιθανότητα ο λαός να ξαναεπιστευτεί την προοδευτική παρουσία».
Η συνομιλία με τον Νίκο Παπά, όπως αποτυπώνεται στο βίντεο και στο απομαγνητοφωνημένο κείμενο, κινείται ανάμεσα στην υπεράσπιση και στην αυτοκριτική, ανάμεσα στη νομική αντιπαράθεση και στην πολιτική στρατηγική. Με χαρακτηριστική σαφήνεια καταθέτει ένα μήνυμα: η περίοδος του 2015 πρέπει να διαβαστεί — όχι για να ξανανοίξουν πληγές, αλλά για να συγκροτηθεί με ειλικρίνεια και υπευθυνότητα ένα ενωτικό εγχείρημα της προοδευτικής παράταξης. «Είμαστε εδώ που είμαστε», λέει ο κ. Παπάς, και προσθέτει: «είτε θα σταθούμε στο ύψος των περιστάσεων, είτε θα αναπαράγουμε το ίδιο πολιτικό σκηνικό». Το ερώτημα που αφήνει ανοιχτό είναι αν οι πολιτικές ηγεσίες διαθέτουν σήμερα την τόλμη και την ταπεινότητα να κάνουν τα βήματα που προτείνει: διακήρυξη, κοινό πρόγραμμα και — έπειτα — επικεφαλής που θα κριθεί μέσα στην κοινωνία.
Νίκος Παππάς στα Παραπολιτικά 90,1: Ο Τσίπρας δεν θα έπρεπε να παραιτηθεί από πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ
Το άρθρο συντάχθηκε με τη βοήθεια του GretAi. Το Video “Νίκος Παππάς στα Παραπολιτικά 90,1: Ο Τσίπρας δεν θα έπρεπε να παραιτηθεί από πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ” αναρτήθηκε 24/11/2025 στο Youtube κανάλι parapolitika.gr