Ένα από τα πιο καταιγιστικά στιγμιότυπα της hard rock ιστορίας επιστρέφει σε υψηλή ποιότητα: Deep Purple – Burn 1974 Live Video HQ. Το βίντεο μάς μεταφέρει στο “Live in California 1974”, στο τεράστιο φεστιβάλ του Ontario Motor Speedway, κοντά στο Λος Άντζελες, σε εμφάνιση που κινηματογραφήθηκε από την ABC-TV. Στη σκηνή βρίσκεται το lineup της εποχής Mark III: Ritchie Blackmore (κιθάρα), Jon Lord (πλήκτρα, συνθεσάιζερ), Ian Paice (ντραμς), David Coverdale (φωνητικά) και Glenn Hughes (μπάσο, φωνητικά). Στο παρόν αφιέρωμα θα βρείτε συγκεντρωμένα στοιχεία για την ημερομηνία, την επίδοση στα charts, περίληψη των στίχων και το ιστορικό πλαίσιο της εμφάνισης.
Οι Deep Purple σχηματίστηκαν στο Ηνωμένο Βασίλειο το 1968 και συγκαταλέγονται στους θεμελιωτές του hard rock/heavy metal μαζί με τους Led Zeppelin και τους Black Sabbath. Μετά τις πρώτες ψυχεδελικές-προοδευτικές περιπλανήσεις, καθιερώνουν τον ήχο τους με το In Rock (1970), απογειώνονται με τα Fireball (1971) και Machine Head (1972), και χαράζουν ανεξίτηλα τη ζωντανή τους φήμη με το θρυλικό live άλμπουμ Made in Japan (1972). Η περιοδεία και τα επιβλητικά τους live στήνουν τον μύθο μιας μπάντας που έγραψε ιστορία πάνω στη σκηνή.
Το 1973 η μπάντα αλλάζει πρόσωπο: ο David Coverdale και ο Glenn Hughes αντικαθιστούν τους Ian Gillan και Roger Glover, εγκαινιάζοντας την περίοδο Mark III. Το πρώτο τους δείγμα είναι το Burn (1974), ένα άλμπουμ που προσθέτει blues/funk αποχρώσεις στον σκληρό ήχο του συγκροτήματος. Ακολουθούν ακόμα πιο τολμηρές κινήσεις, πριν την αποχώρηση του Ritchie Blackmore το 1975 και τη σύντομη Mark IV φάση με τον Tommy Bolin. Οι Deep Purple διαλύονται το 1976, επιστρέφουν θριαμβευτικά το 1984 (Perfect Strangers) και συνεχίζουν με διαδοχικές συνθέσεις ως σήμερα. Από τις σημαντικές απώλειες του σχήματος, ο Jon Lord έφυγε από τη ζωή το 2012, ενώ ο Tommy Bolin το 1976.
Η δισκογραφική τους πορεία είναι γεμάτη ορόσημα: Shades of Deep Purple (1968), In Rock (1970), Fireball (1971), Machine Head (1972), Burn (1974), Stormbringer (1974), Perfect Strangers (1984), Purpendicular (1996), Now What?! (2013), Infinite (2017), Whoosh! (2020) και άλλα. Στη φιλμογραφία/αρχειακά τους βίντεο ξεχωρίζουν το California Jam 1974, το Come Hell or High Water (1993) και το Live at Montreux.
Το τραγούδι Burn υπήρξε η εκρηκτική ταυτότητα της Mark III. Το ομώνυμο άλμπουμ κυκλοφόρησε στις αρχές του 1974 και μπήκε στο Top 10 σε Βρετανία και ΗΠΑ, εδραιώνοντας εμπορικά την «καινούρια» μπάντα. Μουσικά, το κομμάτι στηρίζεται στο αγκυλωτό riff του Blackmore, τα Hammond/συνθετικά τρεξίματα του Jon Lord και τη δυαδική φωνητική ισορροπία Coverdale–Hughes, που δίνει όγκο και δυναμική. Στιχουργικά, συνδυάζει αποκαλυπτικές εικόνες φωτιάς και πανικού με μια αλληγορία για την καταστροφική έλξη και τη δύναμη που ξεφεύγει από τον έλεγχο· μια ιστορία προειδοποίησης ντυμένη με φλόγες και ταχύτητα.
Η συγκεκριμένη εκτέλεση ηχογραφήθηκε στο μεγαλειώδες California Jam στις 6 Απριλίου 1974. Μπροστά σε εκατοντάδες χιλιάδες θεατές και με τηλεοπτική καταγραφή, οι Deep Purple παραδίδουν απόλυτο μάθημα σκηνικής έντασης και δεμένης απόδοσης. Το Burn λειτουργεί ως φλογερό άνοιγμα, θέτοντας τον τόνο για μια εμφάνιση που έμεινε στην ιστορία για την ενέργεια, την ακρίβεια και το θέαμα, στοιχεία που καθιέρωσαν τη φήμη του συγκροτήματος ως ασυγκράτητης live δύναμης.
Στο υλικό που ακολουθεί θα βρείτε επιπλέον πληροφορίες για το φεστιβάλ, τα τεχνικά δεδομένα της τηλεοπτικής παραγωγής, αποσπάσματα δισκογραφικής πορείας γύρω από το Burn, ενδεικτικές θέσεις στα charts, καθώς και μια συνοπτική αποτύπωση των στίχων και της σημασίας του τραγουδιού στη μετέπειτα πορεία των Deep Purple.
Το άρθρο συντάχθηκε με τη βοήθεια του GretAi
Το Video “Deep Purple – Burn 1974 Live Video HQ” αναρτήθηκε 10/04/2014 στο Youtube κανάλι NEA ZIXNH