Η προσέλκυση κατάλληλων υποψηφίων είναι η μεγαλύτερη ανησυχία για το 54% των εργοδοτών στην Ελλάδα, σύμφωνα με την πρόσφατη έρευνα του ομίλου ManpowerGroup για τις Προοπτικές Απασχόλησης για το τέταρτο τρίμηνο του 2025. Ακολουθούν θέματα όπως η βελτίωση της εμπειρίας των υποψηφίων (26%) και η διαχείριση μεγάλου όγκου αιτήσεων (25%).
Η μελέτη, που περιέλαβε και ερωτήματα για τις στρατηγικές προσέλκυσης και διακράτησης ταλέντων, δείχνει ότι οι ελληνικές επιχειρήσεις ακόμα παλεύουν με βασικές δυσκολίες. Εκτός από την προσέλκυση κατάλληλων υποψηφίων, οι εργοδότες αναφέρουν ως κύρια εμπόδια:
– βελτίωση της εμπειρίας των υποψηφίων (26%),
– διαχείριση μεγάλου όγκου αιτήσεων (25%),
– στελέχωση σύνθετων τεχνικών θέσεων (23%),
– μείωση του χρόνου πρόσληψης (23%),
– περιορισμένοι πόροι (22%),
– ανάγκη εκμάθησης νέων εργαλείων προσλήψεων με τεχνητή νοημοσύνη (22%),
– αυξανόμενη χρήση εργαλείων ΤΝ από υποψηφίους (21%).
Σε παγκόσμιο επίπεδο, η προσέλκυση κατάλληλων υποψηφίων παραμένει επίσης η κορυφαία πρόκληση (46%), ενώ τη δεύτερη θέση καταλαμβάνει η στελέχωση τεχνικών ρόλων (29%) και τρίτη η εμπειρία των υποψηφίων (26%).
Δυσκολίες στις διαδικασίες πρόσληψης
Μόνο το 42% των εργοδοτών στην Ελλάδα δηλώνει ότι εμπιστεύεται πως οι διαδικασίες πρόσληψης που εφαρμόζει είναι αποτελεσματικές. Στη χώρα, το 10% χαρακτηρίζει τη διαδικασία άριστη, το 32% καλή και το 48% «δίκαιη», ενώ το 7% τη θεωρεί κακή και το 2% πολύ κακή. Σε παγκόσμιο επίπεδο το ποσοστό εμπιστοσύνης φτάνει το 67%, υποδεικνύοντας μεγαλύτερη σιγουριά για την επιλογή των κατάλληλων υποψηφίων εκτός Ελλάδας.
Χρήση μόνιμου και προσωρινού προσωπικού
Οι μόνιμοι εργαζόμενοι συνεχίζουν να είναι κρίσιμοι για βασικές λειτουργίες: διοίκηση (64%), εξυπηρέτηση πελατών (56%) και γενική λειτουργική υποστήριξη (47%). Παράλληλα, μεγάλο μέρος του μόνιμου προσωπικού αξιοποιείται και για άλλες ανάγκες:
– 33% για εποχιακή ή έκτακτη υποστήριξη,
– 34% για κάλυψη εξειδικευμένων βραχυπρόθεσμων αναγκών,
– 41% συμμετέχει σε προγράμματα εκπαίδευσης και αναβάθμισης δεξιοτήτων.
Οι προσωρινοί εργαζόμενοι και οι συμβασιούχοι χρησιμοποιούνται κυρίως για έκτακτες ή εποχιακές ανάγκες (29%) και για εξειδικευμένες βραχυπρόθεσμες εργασίες (24%). Η τάση αυτή, που παρατηρείται και διεθνώς, δείχνει μια σύγκλιση στον ρόλο των προσωρινών και μόνιμων εργαζομένων: οι επιχειρήσεις διατηρούν τον πυρήνα των λειτουργιών με μόνιμο προσωπικό, ενώ αξιοποιούν προσωρινές λύσεις για ευελιξία και γρήγορη προσαρμογή στις ανάγκες της αγοράς.
Στρατηγικές διακράτησης προσωπικού
Η αναγνώριση των εργαζομένων αναδεικνύεται ως η πιο αποτελεσματική στρατηγική διακράτησης, με 36% των εργοδοτών να τη θεωρούν κορυφαία. Άλλες σημαντικές πρακτικές είναι:
– ισορροπία επαγγελματικής και προσωπικής ζωής και έλεγχος φόρτου εργασίας (31%),
– ευελιξία στο ωράριο (30%),
– ενδιαφέροντα και εμπλεκόμενα εργασιακά καθήκοντα (26%),
– ευκαιρίες εκπαίδευσης (25%).
Επιπλέον, το 23% δίνει σημασία στην επιλογή τοποθεσίας εργασίας, το 19% στην αξιοποίηση τεχνολογικών εργαλείων και το 14% στην ανάπτυξη ηγετικών δεξιοτήτων. Η αξία της αναγνώρισης είναι πιο εμφανής σε κλάδους όπως η Βιομηχανία και οι Κατασκευές (49%) και τα Χρηματο-Οικονομικά και Real Estate (42%), όπου η επιβράβευση παίζει κρίσιμο ρόλο στη διατήρηση ταλέντων.
Αξίζει να σημειωθεί ότι στην Ελλάδα η αναβάθμιση τεχνολογικών εργαλείων ήταν κορυφαία στρατηγική το 2024, ενώ διεθνώς η ισορροπία ζωής-εργασίας παραμένει σταθερά στην πρώτη θέση των προτιμήσεων.
Το άρθρο συντάχθηκε με τη βοήθεια του GretAi με πληροφορίες απο εδώ