Η Σεμίνα Διγενή σε αυτό το βίντεο αποκαλύπτει τις υποκριτικές στάσεις των πολιτικών σχετικά με την ισότητα. Εξερευνά τις αντιφάσεις και τις υποσχέσεις που μένουν αναξιοποίητες στην πολιτική σκηνή. Μην το χάσετε!
Υπάρχει μια παλιά ταχυδακτυλουργική τακτική των αστικών κυβερνήσεων, να βαφτίζουν «μεταρρύθμιση» ό,τι συμφέρει τους επιχειρηματικούς ομίλους. Στο πεδίο της ισότητας των φύλων, αυτή η τεχνική, έχει αναχθεί σε πολιτική.
Οι Δήμοι και οι Περιφέρειες γεμίζουν με «επιτροπές», «ομάδες έργου» και «σχέδια δράσης», ενώ οι πραγματικές ανάγκες των γυναικών –η ασφάλεια, η εργασία με δικαιώματα, οι δημόσιες δομές στήριξης της οικογένειας, η πρόσβαση σε δωρεάν υπηρεσίες υγείας και πρόνοιας– παραμένουν όνειρα θερινής νυχτός.
Η Γεν.Γραμμ. Ισότητας και Ανθρ. Δικαιωμάτων παρουσιάζει κάθε χρόνο εκθέσεις προόδου, όμως τα ίδια τα στοιχεία της αποκαλύπτουν μια θεσμική αρχιτεκτονική που μετρά κουτάκια αντί για αποτελέσματα.
Διότι ο θεσμικός φορμαλισμός –η λατρεία δηλ. της φόρμας και όχι της ουσίας– δε συνιστά πολιτική ισότητας. Είναι λογιστική συμμόρφωση με τα δεσμά των λεγόμενων δημοσιονομικών αντοχών.
Από το 2019 το ΚΚΕ είχε επισημάνει αυτόν τον κίνδυνο: Δήμοι και Περιφέρειες, ως «πάροχοι υπηρεσιών», «ρυθμιστικοί παράγοντες» και εργοδότες, καλούνται να φορέσουν τον μανδύα της προόδου, χωρίς να αλλάζουν οι προτεραιότητες χρηματοδότησης, το καθεστώς εργασίας των γυναικών, ο προσανατολισμός των τοπικών πολιτικών. Με άλλα λόγια, «στήνονται» πολιτικές ισότητας που λειτουργούν ως βιτρίνα, την ώρα που οι ίδιες οι τοπικές αρχές –υπό το σφιχτό δημοσιονομικό πλαίσιο– συνεχίζουν να μετακυλίουν κόστος και ευθύνη, στις πλάτες των γυναικών και των οικογενειών τους. Η κριτική αυτή ήταν προειδοποίηση για το τι θα ακολουθήσει. Και ακολούθησε.
Ρεπορτάζ και παρεμβάσεις προειδοποιούν ότι το εθνικό δίκτυο δομών για την έμφυλη βία –συμβουλευτικά κέντρα, ξενώνες, Γραμμή SOS 15900– δεν έχει εξασφαλισμένη πολυετή και σταθερή χρηματοδότηση, με αποτέλεσμα οι εργαζόμενες των δομών και οι ωφελούμενες γυναίκες να ζουν σε καθεστώς αβεβαιότητας. Όταν η ίδια η ραχοκοκαλιά της προστασίας από τη βία είναι επισφαλής, τι αξία έχει να διοργανώνουν οι Δήμοι «ημέρες ευαισθητοποίησης» και σεμινάρια;
Η ισότητα δεν είναι event management. Απαιτεί γενναία κρατική χρηματοδότηση, μόνιμο προσωπικό και δομές που δεν κλείνουν «όταν τελειώσει το ευρωπαϊκό πρόγραμμα».
Στη συζήτηση νομοσχεδίων για την «ουσιαστική ισότητα», οι βουλευτές του ΚΚΕ, τονίσαμε ότι οι κυβερνητικές ρυθμίσεις λειτουργούν ως «τυπικό δείγμα πολιτικής τακτικής», εργαλεία εικόνας και πλαστών διλημμάτων, αντί για στήριξη των γυναικών στον χώρο δουλειάς, στο σπίτι, στη γειτονιά. Η κριτική αυτή έχει συνέχεια: η ισότητα δεν «επιτελείται» με επικοινωνιακά τερτίπια, αλλά με σύγκρουση με τις σχέσεις εκμετάλλευσης που γεννούν την ανισότητα.
Αυτό φαίνεται καθαρά στο ζήτημα της βίας κατά των γυναικών.
Παρά τις καμπάνιες, η καθημερινότητα σε εργασιακούς χώρους, η ανασφάλιστη εργασία στη μαύρη αγορά, τα ωράρια-λάστιχο, η ανυπαρξία δημόσιων δομών φροντίδας των παιδιών, των ΑμΕΑ, των ηλικιωμένων, συντηρεί το υπόστρωμα της βίας και της εξάρτησης.
Επιβεβαιώνεται ότι αν δεν αντιμετωπιστεί «η γενεσιουργός αιτία –η εκμετάλλευση», η βία θα μεταλλάσσεται και θα επανέρχεται, όσο κι αν πολλαπλασιάζονται οι «δράσεις ευαισθητοποίησης».
Δεν είναι «σχήμα λόγου»: είναι πολιτική διάγνωση, που βρίσκει τραγική επιβεβαίωση κάθε φορά που μια γυναίκα μένει χωρίς δίχτυ προστασίας, το οποίο εξαρτάται από τα ΕΣΠΑ με ημερομηνία λήξης.
Η ίδια η Γεν Γραμμ. προσφέρει νούμερα που –αν διαβαστούν προσεκτικά– υποσκάπτουν τον πανηγυρισμό.
Πόσες διοικήσεις Δήμων και Περιφερειών διασφάλισαν σταθερή χρηματοδότηση για συμβουλευτικά κέντρα και ξενώνες αντί για «γέφυρες» από πρόγραμμα σε πρόγραμμα;
Στις ίδιες εκθέσεις, τα ερωτηματολόγια καταγράφουν ότι η ύπαρξη μονάδων ισότητας –όταν υπάρχει– δεν συνεπάγεται ούτε καθολική πρόσβαση, ούτε ισχυρές αρμοδιότητες. Η ισότητα δεν επιβάλλεται με ευχές, αλλά με κρατική χρηματοδότηση, μόνιμες προσλήψεις σε Υγεία–πρόνοια- κοινωνικές υπηρεσίες δήμων, παιδικούς σταθμούς και άλλα.
Την ίδια στιγμή η κυβέρνηση της ΝΔ διώκει τους δημάρχους του ΚΚΕ, όπως τον δήμαρχο της Καισαριανής, που υπερασπίζονται το δικαίωμα των εργαζομένων των δήμων, στην μόνιμη και σταθερή εργασία, πηγαίνοντας κόντρα στο απαράδεκτο νομοθετικό πλαίσιο που κανονικοποιεί την εργασιακή ανασφάλεια.
Τέλος, χρειάζεται να ειπωθεί καθαρά αυτό που συστηματικά αποφεύγεται: χωρίς ρήξη με την πολιτική που εμπορευματοποιεί την πρόνοια και μετατρέπει τα δικαιώματα σε «έργα προς ένταξη», η ισότητα θα παραμένει «μπραντεφερ» ανάμεσα σε ανακοινώσεις , εκθέσεις και δελτία Τύπου. Οι παρεμβάσεις του ΚΚΕ –είτε στις θεματικές για την ισότητα, είτε σε ευρύτερες συζητήσεις– ξαναφέρνουν στο κέντρο την ουσία: Κι η ουσία είναι πως η έμφυλη ανισότητα, η γυναικεία ανισοτιμία δεν είναι «παρεξήγηση» που λύνεται με καμπάνιες, αλλά κοινωνική σχέση που απαιτεί σύγκρουση με την εκμετάλλευση, τη φτώχεια, τον εργασιακό μεσαίωνα, την έλλειψη δημόσιων δομών φροντίδας. Αυτό δεν «χωράει» εύκολα σε τεχνικά παραδοτέα.
Ισότητα με κουτάκια δεν γίνεται.
Γίνεται με σύγκρουση με ό,τι την υπονομεύει.
🔔Εγγραφή στο κανάλι εδώ: https://bit.ly/2D3E5FO
🔵 #SeminaDigeniOfficial
Το Video “Η Σεμίνα Διγενή αποκαλύπτει την υποκρισία των πολιτικών ισότητας. 22 10 25” αναρτήθηκε 23/10/2025 στο Youtube κανάλι Semina Digeni Official