Κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, ο J. Robert Oppenheimer ηγήθηκε μιας ομάδας επιστημόνων που ανέλαβε να δημιουργήσει ένα όπλο που θα άλλαζε την πορεία του πολέμου. Αυτό που κατασκεύασαν άλλαξε τον κόσμο για πάντα και συνεχίζει να διαμορφώνει το γεωπολιτικό τοπίο του 21ου αιώνα. Γνωστός ως ο “πατέρας της ατομικής βόμβας”, ο Οπενχάιμερ ήταν ένας αξιόλογος θεωρητικός φυσικός του οποίου η εξαιρετική επιστημονική ευφυΐα ήταν εμφανής από νεαρή ηλικία. Αν και η καριέρα του ήταν πολύ επαινετική, η σχέση του με την αμερικανική κυβέρνηση και τον στρατό δεν ήταν καθόλου ομαλή. Γεννημένος στη Νέα Υόρκη στις 22 Απριλίου 1904 από Γερμανοεβραίους μετανάστες, ο Οπενχάιμερ ήταν φυσικός επιστήμονας. Η πρώιμη αγάπη του για τα ορυκτά τον οδήγησε στην αλληλογραφία με την Ορυκτολογική Λέσχη της Νέας Υόρκης, η οποία εντυπωσιάστηκε τόσο πολύ από τα γραπτά του που τον κάλεσαν να δώσει μια διάλεξη, αγνοώντας ότι τότε ήταν μόλις 12 ετών.
Το 1922 φοίτησε στο Πανεπιστήμιο Χάρβαρντ για να σπουδάσει χημεία. Αν και αποφοίτησε πρώτος στην τάξη του τρία χρόνια αργότερα, η αγάπη του για τη φυσική οδήγησε τον νεαρό Οπενχάιμερ σε διαφορετικό επιστημονικό μονοπάτι. Στη συνέχεια ταξίδεψε στο Κέιμπριτζ του Ηνωμένου Βασιλείου για να ξεκινήσει τις μεταπτυχιακές του εργασίες στη φυσική. Εργαζόμενος στο εργαστήριο Κάβεντις υπό τον βραβευμένο με Νόμπελ Τζόζεφ Τζον Τόμσον – τον άνθρωπο που ανίχνευσε το ηλεκτρόνιο – ο Oppenheimer ξεκίνησε την ατομική του έρευνα. Ένα χρόνο αργότερα, ο Οπενχάιμερ βρέθηκε στη Γερμανία να σπουδάζει στο Πανεπιστήμιο του Γκέτινγκεν, ένα από τα κορυφαία κέντρα θεωρητικής φυσικής στον κόσμο. Είχε προσκληθεί εκεί από τον Μαξ Μπορν, τον διευθυντή του Ινστιτούτου Θεωρητικής Φυσικής, και σύντομα συναναστράφηκε με μελλοντικούς παγκοσμίου φήμης επιστήμονες.
Κατά τη διάρκεια της παραμονής του στη Γερμανία, δημοσίευσε πολλές εργασίες που συνέβαλαν στη νέα κβαντική θεωρία. Μια αξιοσημείωτη εργασία του ήταν η προσέγγιση Born-Oppenheimer για τις μοριακές κυματοσυναρτήσεις, μια σημαντική συμβολή στην κβαντική μοριακή θεωρία που απέκτησε μεγάλη φήμη στον επιστημονικό κόσμο.
Μέχρι το 1927, ο Οπενχάιμερ απέκτησε το διδακτορικό του και δέχθηκε θέσεις καθηγητή τόσο στο Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνιας στο Μπέρκλεϊ όσο και στο Ινστιτούτο Τεχνολογίας της Καλιφόρνιας. Πέρασε τα επόμενα 13 χρόνια μετακινούμενος μεταξύ των δύο σχολών, διεξάγοντας σημαντική έρευνα σε διάφορους επιστημονικούς τομείς, όπως η πυρηνική φυσική, η κβαντική θεωρία πεδίου και η αστροφυσική. Ο Οπενχάιμερ και ένας άλλος μαθητής του, ο Χάρτλαντ Σνάιντερ, συνέταξαν το 1939 μια εργασία που προέβλεπε την ύπαρξη των μαύρων τρυπών.
Αυτό, μαζί με την προσέγγιση Born-Oppenheimer, παραμένουν δύο από τις πιο αναφερόμενες εργασίες του. Αν και προτάθηκε τρεις φορές για το βραβείο Νόμπελ, δεν το κέρδισε ποτέ. Η πολιτική αφύπνιση του Οπενχάιμερ άρχισε τη δεκαετία του 1930, όταν συνειδητοποίησε ότι η ναζιστική Γερμανία του Χίτλερ θα μπορούσε κάλλιστα να αναπτύξει το πρώτο πυρηνικό όπλο στον κόσμο. Όταν ξέσπασε ο πόλεμος στην Ευρώπη τον Σεπτέμβριο του 1939, η Αμερική παρακολουθούσε με φόβο. Ο Οπενχάιμερ συμμετείχε πρόθυμα στις πρώτες προσπάθειες της χώρας του να αναπτύξει ένα ατομικό όπλο.
Το 1940, ο Οπενχάιμερ παντρεύτηκε την Κάθριν “Κίτι” Πούενινγκ, μια ριζοσπαστική φοιτήτρια του Μπέρκλεϊ και πρώην μέλος του Κομμουνιστικού Κόμματος. Το ζευγάρι απέκτησε το πρώτο του παιδί, τον Πίτερ, το 1941, και το δεύτερο, την Κάθριν, τρία χρόνια αργότερα. Το 1942, ο στρατηγός Λέσλι Γκρόουβς κάλεσε τον Οπενχάιμερ να γίνει επιστημονικός διευθυντής του Προγράμματος Μανχάταν, της άκρως απόρρητης προσπάθειας των ΗΠΑ για την ανάπτυξη της ατομικής βόμβας. Αφού ο Οπενχάιμερ επέλεξε μια τοποθεσία στο Λος Άλαμος του Νέου Μεξικού, ο αμερικανικός στρατός άρχισε να κατασκευάζει εκεί μια σειρά από εργαστήρια.
Τα καλύτερα μυαλά της φυσικής στην Αμερική και την Ευρώπη μεταφέρθηκαν στο Λος Άλαμος και τους ανατέθηκε η δημιουργία μιας βόμβας που δεν έμοιαζε με καμία άλλη που είχε δει ποτέ ο κόσμος. Η ομάδα του Οπενχάιμερ, η οποία αποτελούνταν από μερικές εκατοντάδες άτομα, σύντομα αυξήθηκε σε αρκετές χιλιάδες, όλοι υπό τη διεύθυνσή του, καθώς τα αμερικανικά φορολογικά δολάρια εισέρεαν στο έργο. Αν και ο Οπενχάιμερ είχε ελάχιστη εμπειρία στη διαχείριση ενός έργου αυτού του μεγέθους, έμαθε γρήγορα τα κατατόπια και ανταπέδωσε στον στρατηγό Γκρόουβς την εμπιστοσύνη που του έδειξε. Μόλις τρία χρόνια μετά την έναρξη του έργου, ο Οπενχάιμερ και η ομάδα του ήταν έτοιμοι να δοκιμάσουν την ατομική βόμβα τους. Η δοκιμή ” Τρίνιτι ” διεξήχθη στις 16 Ιουλίου 1945 στο Αλαμογκόρντο του Νέου Μεξικού, όπου ένας ανήσυχος Οπενχάιμερ παρακολουθούσε από ένα καταφύγιο ελέγχου την πρώτη ατομική έκρηξη στον κόσμο.
Το Video “Οπενχάιμερ, ο πατέρας της ατομικής βόμβας! // Άκου να δεις!” έχει προβληθεί 23126 φορές με 575 Likes & ενσωματώθηκε απο το κανάλι Άκου να δεις!. Δείτε το στο Youtube εδώ