Cheap Trick – I Want You to Want Me (from Budokan!) είναι η στιγμή που έκανε τους Cheap Trick παγκόσμιο φαινόμενο. Η ηχογράφηση από το θρυλικό Nippon Budokan στο Τόκιο, στα τέλη Απριλίου 1978, αποτυπώνει μια μπάντα στην απόλυτη φόρμα της: καταιγιστική ενέργεια, αστραφτερό power pop, κιθάρες-ξυράφι και αποθεωτικό κοινό που θυμίζει Beatlemania. Η live εκτέλεση κυκλοφόρησε ως single το 1979 και έγινε η πιο αναγνωρίσιμη στιγμή της καριέρας τους, καθιερώνοντάς τους πέρα από τα σύνορα της Ιαπωνίας.
Οι Cheap Trick σχηματίστηκαν το 1973 στο Rockford του Ιλινόι (ΗΠΑ). Η κλασική σύνθεση: Robin Zander (φωνή, κιθάρα), Rick Nielsen (κιθάρα, βασικός συνθέτης), Tom Petersson (μπάσο – διάσημος για το 12χορδο μπάσο του) και Bun E. Carlos (ντραμς). Ο ήχος τους ισορροπεί ανάμεσα στο βρετανικό pop στίγμα των Beatles/The Move και στο αμερικανικό hard rock, δίνοντας γέννηση σε αυτό που συχνά ορίζεται ως power pop. Η εικόνα τους –το λευκό κοστούμι του Zander, οι εκκεντρικές κιθάρες του Nielsen– έγινε σήμα κατατεθέν.
Η πορεία τους εκτοξεύτηκε αρχικά στην Ιαπωνία, με το ζωντανά ηχογραφημένο Cheap Trick at Budokan (1978/79) να μετατρέπεται από εισαγόμενο “μυστικό” σε πολυπλατινένιο άλμπουμ στις ΗΠΑ. Προηγήθηκαν τα Cheap Trick (1977), In Color (1977) και Heaven Tonight (1978), ακολούθησαν τα Dream Police (1979), All Shook Up (1980), One on One (1982), Lap of Luxury (1988, με το No.1 “The Flame”), Rockford (2006), Bang, Zoom, Crazy… Hello (2016), We’re All Alright! (2017) και In Another World (2021). Έχουν υπογράψει δυνατές στιγμές σε soundtracks και pop culture – από το Top Gun (“Mighty Wings”, 1986) έως την τηλεοπτική θεματική του That ’70s Show. Το 2016 εντάχθηκαν στο Rock and Roll Hall of Fame.
Στις αλλαγές μελών, ο Zander αντικατέστησε τον αρχικό τραγουδιστή (Xeno) το 1974. Ο Petersson αποχώρησε στις αρχές της δεκαετίας του ’80 και επέστρεψε το 1987. Από το 2010 ο Bun E. Carlos σταμάτησε τις περιοδείες και τα live ντραμς ανέλαβε ο Daxx Nielsen, με τον Carlos να παραμένει ιστορικό μέλος. Η μπάντα συνεχίζει αδιάκοπα τις συναυλίες, ειδικά σχεδιαμένα shows (όπως Sgt. Pepper Live) και διεθνείς εμφανίσεις.
Το I Want You to Want Me γράφτηκε από τον Rick Nielsen και πρωτοκυκλοφόρησε στο In Color (1977) σε πιο γυαλισμένη studio εκδοχή. Στο Budokan μεταμορφώνεται: ταχύτερος ρυθμός, παλμός κοινού και αιχμηρές κιθάρες την ανέβασαν στο Top 10 των ΗΠΑ (No. 7 στο Billboard Hot 100, 1979) και την έκαναν παγκόσμιο hit. Η εκτέλεση που ακούγεται εδώ προέρχεται από τις συναυλίες στο Nippon Budokan (Τόκιο) στα τέλη Απριλίου 1978 και κυκλοφόρησε από τη Sony Music Entertainment το 1979.
Σε επίπεδο στίχων, το τραγούδι είναι μια ευθύβολη, ειλικρινής έκκληση για αμοιβαία επιθυμία: ο αφηγητής ζητά να τον θελήσουν, να τον χρειαστούν και να του ανταποδώσουν την αγάπη. Η live απόδοση ενισχύει το μήνυμα με call-and-response στιγμές με το κοινό και μια εκρηκτική κορύφωση που εξηγεί γιατί η Budokan εκδοχή έγινε ο ορισμός του τραγουδιού. Ο συνδυασμός της φωνής του Zander, των ριφ του Nielsen, της στιβαρής βάσης Petersson–Carlos και του εκκωφαντικού πλήθους δημιουργεί ένα κλασικό ντοκουμέντο του ροκ τέλους των ’70s.
Πληροφορίες τραγουδιού
– Artist: Cheap Trick
– Song title: I Want You to Want Me (Live from Budokan)
– Album: Cheap Trick at Budokan
– Country: ΗΠΑ
– Released: 1979 (live single; ηχογράφηση Απρίλιος 1978, Nippon Budokan, Τόκιο)
– Genre: Power pop, hard rock
– Charts Peak Position: US Billboard Hot 100: #7
Το άρθρο συντάχθηκε με τη βοήθεια του GretAi. Το Video “Cheap Trick – I Want You to Want Me (from Budokan!)” αναρτήθηκε 03/10/2009 στο Youtube κανάλι cheaptrickVEVO