Την ώρα που οι συστημικές τράπεζες της χώρας μετρούν κέρδη ρεκόρ, οι πολίτες βιώνουν μια κρίση που τους απειλεί με απώλεια της στέγης τους. Σε μόλις έξι μήνες του 2025, τα καθαρά κέρδη των τεσσάρων συστημικών τραπεζών έφτασαν τα 2,48 δισ. ευρώ, και αυτό την ίδια στιγμή που χιλιάδες ελληνικά νοικοκυριά βλέπουν την περιουσία τους να ρευστοποιείται και τα σπίτια τους να δημοπρατούνται. Οι τράπεζες, κατέχοντας το προνόμιο να μην έχουν πληρώσει ούτε ένα ευρώ φόρο από το 2012 λόγω του «αναβαλλόμενου φόρου», συνεχίζουν να εκμεταλλεύονται τη δύσκολη κατάσταση των πολιτών με υπέρογκες χρεώσεις και προμήθειες συναλλαγών.
Αναλυτικά, οι επιδόσεις των τραπεζών κατά το πρώτο εξάμηνο του 2025 είναι αποκαλυπτικές:
– Eurobank: Κέρδη 711 εκατ. ευρώ (+2,9%), με έσοδα από τόκους στα 1,2 δισ. ευρώ.
– Εθνική Τράπεζα: Καθαρά κέρδη 700 εκατ. ευρώ, υπερβαίνοντας τις προσδοκίες.
– Τράπεζα Πειραιώς: Κέρδη 559 εκατ. ευρώ, με το 24% αυτών να προέρχεται από προμήθειες.
– Alpha Bank: Κέρδη 517 εκατ. ευρώ, αυξημένα κατά 60%.
Και ενώ οι τράπεζες γιορτάζουν τις κερδοφορίες τους, οι πολίτες πνίγονται από τον άμεσο κλοιό που έχουν σχηματίσει κυβερνήσεις, τράπεζες, funds και servicers. Χιλιάδες νοικοκυριά δεν μπορούν πλέον να αποπληρώσουν τα δάνειά τους, οι μισθοί τους είναι πενιχροί και η ακρίβεια τους έχει καταβαραθρώσει οικονομικά. Αυτή η κατάσταση τους οδηγεί όχι μόνο σε οικονομική δυσχέρεια, αλλά και στο να γίνουν θύματα, καθώς κινδυνεύουν να χάσουν τα σπίτια τους σε ταχύτατους ρυθμούς.
Σύμφωνα με την Τράπεζα της Ελλάδος:
– Οι servicers κατέθεσαν σπίτια αξίας 2 δισ. ευρώ σε πλειστηριασμό, και τα περισσότερα από αυτά ανήκουν σε λαϊκές οικογένειες με προβλήματα επιβίωσης.
– Το 2024, οι εταιρείες αυτές είχαν κέρδη ύψους 135 εκατ. ευρώ από αυτούς τους πλειστηριασμούς, ενώ η ρευστοποίηση περιουσιακών στοιχείων για κόκκινα δάνεια απέφερε 900 εκατ. ευρώ.
– Για τις αποπληρωμές των δανειοληπτών, τα ποσά εκτοξεύτηκαν στα 3,4 δισ. ευρώ, με τα funds να είναι οι κύριοι αποδέκτες των εισπράξεων.
Στην ουσία, η επιδρομή στα χρεωμένα νοικοκυριά δεν έχει σταματήσει, με τους servicers να ρυθμίζουν λιγότερο απο το 1/4 των «κόκκινων» δανείων, καταγράφοντας όλο και περισσότερους ανθρώπους να χάνουν όλα όσα έχουν. Πίσω από όλα αυτά, το κράτος και οι τράπεζες φαίνεται να μην νοιάζονται για τις οικογένειες που καταστρέφονται, οδηγώντας την κοινωνία σε μια βαθιά κρίση αλληλεγγύης και δικαιοσύνης.
Η κοινωνική αδικία είναι πλέον χτυπητή: Χιλιάδες άνθρωποι ζουν με την αγωνία της απώλειας του σπιτιού τους, ενώ οι τράπεζες συνεχίζουν να κερδίζουν ασυγκράτητα, στην πλάτη των ίδιων αυτών πολιτών που τις στηρίζουν.